Overdracht van vennootschapsschulden naar de rekening-courant van een aandeelhouder/vennoot in het kader van een ontbinding en vereffening in één akte (wetgevende update 05/07/2019)

Kan het ICCI een duidelijk advies verstrekken omtrent de hieronder vermelde problematiek?

Recentelijk heeft het ICCI van cijferberoepers een specifieke vraag ontvangen betreffende de procedure van ontbinding en vereffening in één akte, meer bepaald over de voorwaarde geformuleerd in artikel 184, § 5, 2° van het Wetboek van vennootschappen / artikel 2:80, 2° van het Wetboek van vennootschappen en verenigingen: “alle schulden ten aanzien van derden zijn terugbetaald of de nodige gelden om die te voldoen werden geconsigneerd”.

De vraag rijst of het juridisch mogelijk is om schulden van de vennootschap over te boeken naar een rekening-courant van een aandeelhouder of vennoot om te kunnen voldoen aan voormelde voorwaarde 2°, zodat een ontbinding en vereffening in één akte mogelijk wordt.

Het ICCI merkt op dat vanuit juridisch oogpunt een schuldoverdracht enkel aanvaardbaar is mits de schriftelijke instemming van de desbetreffende schuldeisers ^[1]. Het is niet mogelijk dat een schuldenaar (in casu de vennootschap) zijn schulden zou overdragen aan een andere schuldenaar (in casu een aandeelhouder of vennoot) zonder het akkoord van de oorspronkelijke schuldeiser ^[2].

Met uitzondering van de gevallen waarin de wet de overdracht van schulden zonder het akkoord van de schuldeisers regelt, zoals bij fusies, splitsingen, inbrengen van bedrijfstakken of algemeenheden, is het ICCI van oordeel dat de schriftelijke instemming van elke individuele schuldeiser bij een overdracht van vennootschapsschulden naar een rekening courant van een aandeelhouder in het kader van een ontbinding en vereffening in één akte in de praktijk moeilijk of zelfs onmogelijk te bekomen zal zijn, hetgeen de desbetreffende praktijk juridisch onaanvaardbaar maakt.

Het boeken van een overdracht van schulden die niet beantwoordt aan de wettelijke vereisten houdt een valsheid in geschriften in; de bedrijfsrevisor die een balans met daarin een dergelijke boeking zou certificeren, kan strafrechtelijk worden gesanctioneerd (zie in het bijzonder artikel XV.75 WER).

De terugbetaling of consignatie is evenwel niet vereist (zie laatste zin art. 2:80, 2° WVV).

^[1] Artikel 1275 van het Burgerlijk Wetboek.

^[2] Cf. L. Cornelis, Algemene theorie van de verbintenis, Antwerpen, Intersentia, 2000, p. 404-405.